Een opmerkelijk besluit. Voor de buitenstaander dan. Doelman Sjors Witt, de verdedi­gers en gebroeders Bart en Wil Spreeuwenberg, en aanvaller Thom Derks hebben eersteklas­ser Wittenhorst ingeruild voor Hegelsom dat uitkomt in de vierde klasse. Een kampioens- team is in de maak.

Wil Spreeuwenberg geniet momen­teel even van een paar dagen in de Duitse Alpen. Hij heeft er wel al een training of vijf opzitten bij vierde­klasser Hegelsom. De club waar hij als klein jongetje begon met voetbal­len voordat hij overstapte naar grote broer Wittenhorst. Na kampioen­schappen in de derde klasse en twee­de klasse, een verloren bekerfinale en zes jaar gespeeld te hebben in de eerste klasse met Wittenhorst 1 heeft hij samen met zijn broer Bart. doel­man Sjors Witt en spits Thom Derks besloten om terug te keren naar hun roots. „We komen uit Hegelsom en willen de mensen iets teruggeven. Of we meteen kampioen worden? Dat is de vraag. Zeker geen makkelijke op­gave. maar natuurlijk wel mogelijk. Naast onze komst heeft Hegelsom nog een aantal spelers met een verle­den in het eerste van Wittenhorst. We hebben een leuke en goede groep.” De verbazing was enorm toen de clubleiding van Wittenhorst te horen kreeg dat het viertal zou ver­trekken. Zeker omdat Witt, de ge­broeders Spreeuwenberg en Derks enorm fanatiek zijn en er plots voor kozen om drie niveaus lager te gaan spelen. „We blijven ambitieus, maar dan in Hegelsom”. zei Witt al eens eerder, om precies te zijn vorig sei­zoen na de verloren uitwedstrijd te­gen Venlosche Boys. Wittenhorst kende een teleurstellend seizoen. Spreeuwenberg wijt dat aan het feit dat zijn voormalige club ‘nooit echt heeft doorgepakt’. „Ik heb een fan­tastische tijd gekend bij Wittenhorst, maar ik vind dat de club nooit de spe­lers heeft binnengehaald die net dat beetje extra hebben om ons naar de hoofdklasse te brengen. Dat is overi­gens niet de enige reden waarom ik ben vertrokken. Ik word ouder en woon sinds kort op mezelf Het wordt allemaal wat drukker. Je kunt zeggen dat ik met mijn 28 jaar nog jong ben, maar ik loop al lang mee. Dat geldt ook voor Sjors, Bart en Thom. We hebben mooie jaren gehad in Horst, maar het was tijd om naar huis te gaan.”